3 κείμενα για την κατάληψη της νομικής

Και ήρθαν τα πρόσφατα γεγονότα με την εγκατάσταση 250 μεταναστών στη Νομική Σχολή. Ενα γεγονός που προβαλλόταν πολλές μέρες πριν γίνει, μέσα από ιστοσελίδα του Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης. Επίσης, η διαδικασία μεταφοράς από τη Σούδα στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη προβαλλόταν μέσω βίντεο στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα, ενώ για πολλές μέρες ήταν σε εξέλιξη συλλογή υπογραφών συμπαράστασης. Μαζί με τους μετανάστες υπήρχαν και άλλοι 40 «αλληλέγγυοι», όπως χαρακτηρίζονται στην ίδια ιστοσελίδα. Πληροφορίες αναφέρουν ότι είχε γίνει και συνάντηση εκπροσώπων - ή κάποιων που εμφανίζονταν ως εκπρόσωποι των μεταναστών - με κυβερνητικά στελέχη, θέτοντας σε γνώση τους συγκεκριμένα αιτήματα.

Από την περασμένη Πέμπτη, στον «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» θέταμε ορισμένα ερωτήματα με αφορμή την υπόθεση.

Γιατί οργάνωσαν όλη αυτήν την επιχείρηση μεταφοράς και εγκατάστασης των μεταναστών και γιατί στους συγκεκριμένους χώρους, δηλαδή στα Πανεπιστήμια; Τι επιδιώκουν εκείνοι που εκθέτουν τους μετανάστες σε σοβαρούς κινδύνους; Γιατί τους μετέφεραν στο συγκεκριμένο πανεπιστημιακό χώρο;

Στη Νομική ένας από εκείνους που εμφανίζεται ως εκπρόσωπός τους είναι ο Ν. Γιαννόπουλος από το «Δίκτυο για τα Κοινωνικά Δικαιώματα» και από την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας. Θυμίζουμε ότι πρόκειται για εκείνον που στις 21 Δεκέμβρη 2008, με αφορμή την προβοκατόρικη δράση των κουκουλοφόρων, έγραφε στην εφημερίδα «Εποχή» της ΑΚΟΑ, συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ, τα εξής: «Η "κουκούλα" και η "πέτρα" είναι μητρικά ουσιαστικά στο λεξικό της εξέγερσης (...)». Λογική που θεωρεί το μπάχαλο ως «κοινωνική εξέγερση» και είναι γνωστό ότι τότε εκείνο το μπάχαλο συνέβαλε αντικειμενικά στο να «ανοίξει» ένας τεράστιος κύκλος άγριας καταστολής από τους μηχανισμούς του αστικού κράτους με τη συγκρότηση νέων ομάδων της Αστυνομίας που περιπολούν 24 ώρες το 24ωρο σε όλη τη χώρα. Και όχι μόνο. Εκείνα τα γεγονότα λειτούργησαν σαν το καλύτερο έδαφος για να ξεδιπλωθούν προβοκάτσιες ενάντια στο λαϊκό κίνημα. Είναι, επίσης, ένας εκ των μαρτύρων υπεράσπισης στη δίκη των κατηγορουμένων για συμμετοχή στον προβοκατόρικο μηχανισμό της «17 Νοέμβρη», μηχανισμό, που, αν δε στήθηκε, χρησιμοποιήθηκε από κρατικές υπηρεσίες η δράση του για χρόνια, για γιγάντωση της κρατικής καταστολής και του τρομοκρατικού νομοθετικού οπλοστασίου ενάντια στο λαό. Σε εκείνη τη δίκη ο Ν. Γιαννόπουλος είχε καταθέσει ότι ο Δ. Κουφοντίνας ήταν «αγωνιστής με ευγενή κίνητρα» και η «17 Ν» «μια αριστερή οργάνωση» και πως «είναι παιδί της αριστεράς».

Στη διάρκεια των γεγονότων της Νομικής, ο Ν. Γιαννόπουλος δήλωνε σκληρός αντίπαλος της κυβέρνησης. Αυτός ήταν μπροστά στην υπόθεση παραμονής των μεταναστών στη Νομική, εκθέτοντας τους μετανάστες στη συκοφάντηση, στις απειλές, στην κρατική καταστολή. Κάποιοι τις προηγούμενες μέρες έκαναν λόγο για εξέγερση, όπως ο Σκυφτούλης, που εμφανίζεται να ηγείται ομάδας επίδοξων επαναστατών του μπάχαλου. Και θέσαμε το ερώτημα: Τι εννοούν ότι οι έγκλειστοι στη Νομική και οι «προστάτες» τους θα εξεγερθούν, ενάντια σε ποιον και για ποιο σκοπό; Τα ίδια έλεγαν και το Δεκέμβρη του 2008, βαφτίζοντας εξέγερση τις προβοκάτσιες με τις κουκούλες και τις πέτρες, τις σπασμένες βιτρίνες και τις φωτιές με μολότοφ, αλλά το κράτος δεν έπαθε και τίποτα. Τότε, έστελναν 13χρονα παιδιά να κάνουν έφοδο στα αστυνομικά τμήματα (σ.σ. από πρωτοσέλιδο της «Ελευθεροτυπίας»), τώρα με τη στάση τους αντικειμενικά εγκλώβισαν τους μετανάστες και τους έφεραν αντιμέτωπους με τις διμοιρίες των ΜΑΤ. Μήπως δεν ξέρουν ότι προκαλούν την καταστολή ή μήπως αυτό επιδιώκουν; Μήπως δε χρησιμοποιούνται ανάλογες δράσεις για να ξεδιπλώνονται προβοκάτσιες κατά του εργατικού κινήματος; Το ξέρουν. Τι επιδιώκουν; Και, μάλιστα, μπροστά στην οργάνωση της πανεργατικής απεργίας ενάντια στην αδίστακτη πολιτική κυβέρνησης - τρόικας - κεφαλαίου;

Μια μέρα πριν τη μετεγκατάσταση των μεταναστών, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη έκανε λόγο για «οργανωμένο σχέδιο μεταφοράς των μεταναστών από τα Χανιά στην Αθήνα από συγκεκριμένο φόρουμ μεταναστών», με προφανή στόχο να προετοιμάσει το έδαφος για μια πιθανή δυναμική καταστολή της κατάληψης, μέσω της κατάλυσης του ασύλου, από άτομα του «αντιεξουσιαστικού χώρου» που στοχεύουν στην πρόκληση «έντασης, προκειμένου να μπει στο παιχνίδι και η αστυνομία», με απώτερο στόχο να υπάρξει ακόμα και θύμα. Γιατί το είπε; Εψαχνε άλλοθι για οτιδήποτε συμβεί με την κυβερνητική και κρατική ή παρακρατική και προβοκατόρικη δράση; Κρατικοί μηχανισμοί και υπηρεσίες, αναπτύσσουν τέτοια δράση, προκαλώντας και την καταστολή. Και είναι η κυβέρνηση υπεύθυνη. Ηθελε να αποσείσει την ευθύνη για οτιδήποτε συμβεί και με τη δράση του κρατικού μηχανισμού και την «εφαρμογή του νόμου» στη Νομική μετά την άρση του ασύλου; Από ποιους φοβήθηκε, αν φοβήθηκε, η κυβέρνηση; Από τους «προστάτες» των μεταναστών τύπου Γιαννόπολου και δικτύου, Σκυφτούλη της «εξέγερσης», «φόρουμ μεταναστών»; Τόση δύναμη έχουν και τους φοβάται ή φοβάται άλλους που χρησιμοποιούν τη δράση τους; Στην υπόθεση μπήκε και ο Π. Κωνσταντίνου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ποιοι μηχανισμοί, λοιπόν, κινούν τα νήματα τέτοιων ενεργειών και για ποιο σκοπό;

Είχαμε, επίσης, προτροπή από ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ. για ανάληψη κρατικής δράσης στη Νομική από την κυβέρνηση, πέρα από την κατάθεση νόμου και τροπολογίας για την κατάργηση του ασύλου. Τα αστικά ΜΜΕ, επίσης, σήκωσαν τα αντιδραστικά αντανακλαστικά, δηλαδή των κινδύνων για τους μετανάστες από δυνάμεις ρατσιστικές, εθνικιστικές. Κάνοντας λόγο, μάλιστα, και για τον Αγ. Παντελεήμονα ως εμπόλεμη ζώνη.

Ετσι ξεδιπλώθηκε ένα παζλ που ξεκινά από την προπαγάνδα περί ανομίας, την οποία παρουσίαζαν τα αστικά ΜΜΕ με αφορμή την υπόθεση της Νομικής, προβάλλοντας την άποψη ότι σ' αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχει άσυλο, δηλαδή να εφαρμοστεί ο νόμος. Εχουμε ενέργειες οργανωμένες από ανθρώπους και ομάδες, που αντικειμενικά η δράση τους προκαλεί την κρατική καταστολή, μιλώντας ταυτόχρονα για εξέγερση των ομάδων του μπάχαλου και της προβοκάτσιας! Η κυβέρνηση εκ των υστέρων μίλησε για σχέδιο που φτάνει μέχρι την πρόκληση της Αστυνομίας ώστε να υπάρξει θύμα. Προχτές, η κυβέρνηση μίλησε ξεκάθαρα και είπε ότι αποφύγαμε γενικευμένα επεισόδια σε όλη την Αθήνα επειδή δεν έγινε παρέμβαση της αστυνομίας. Τι γνωρίζουν;

Από την πλευρά της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, τα ερωτήματα πρέπει να είναι τα εξής: Ποιον ωφελεί αυτή η πραγματικότητα που πήγαν να διαμορφώσουν; Αντικειμενικά, κάνει τεράστια ζημιά στο λαϊκό κίνημα, ενισχύοντας το σύστημα. Με την επιβολή του κράτους του νόμου από ένα σύστημα που στέλνει στην κόλαση το λαό και απαιτεί τη μέγιστη λαϊκή οργάνωση και πάλη ενάντια στο κεφάλαιο. Την οποία τσακίζουν τέτοιες ενέργειες. Και σ' αυτή τη μεθόδευση είναι συμμέτοχοι και συνένοχοι όσοι έχουν συμβολή. Γι' αυτό χρειάζεται επαγρύπνηση και οργάνωση του λαού στο δικό του κίνημα. Ο ταξικός αγώνας για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών συνδέεται άμεσα με τον αγώνα ενάντια στην καταστολή. Αλλά και ενάντια στα σχέδια άλλων μηχανισμών, που αντικειμενικά με τη δράση τους τροφοδοτούν την κρατική καταστολή, τα σχέδια επιβολής της άρχουσας τάξης σε βάρος του λαού.

www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=30/1/2011&id=13021&pageNo=7&direction=1

υπέρ εστιών κι ανέστιων ...

Το ενδεχόμενο να αφήνονται σε πτώχευση όποιες Πολιτείες των ΗΠΑ παραπαίουν, έθεσαν ορισμένοι ρεπουμπλικανοί προκαλώντας φρίκη στους υπόλοιπους ρεπουμπλικανούς...
Φρίκη κατ' αρχήν...

Η «Οικονομία» όμως «της Φρίκης» διαβαίνει στην εποχή μας με μεγάλες δρασκελιές την απόσταση ανάμεσα στο απίθανο (σήμερα) και το γεγονός (αύριο)...

Ετσι όπως πάμε, οι «αναπτυγμένες» κοινωνίες των δύο τρίτων, οι οποίες έχουν στείλει ακριβώς αυτά τα δύο τρία τους πίσω στην εποχή του Ντίκενς, θα τα διακτινίσουν ακόμα πιο πίσω στην εποχή των δουλοπάροικων...

Απλώνεται η φτώχεια στον τόπο. Η φτώχεια είναι σαν αρρώστια, ή μάλλον η φτώχεια είναι αρρώστια. Χτυπάει την ψυχή, χτυπάει και το σώμα...

«... στο ψυγείο έχω μισή πορτοκαλάδα - τι να κάνω;»...

Οικογένειες με έναν και δύο ανέργους. Οταν σταματήσει να δουλεύει, όταν απολυθεί κι ο τελευταίος; Γυναίκες που έχουν χάσει τη δουλειά τους στα πενήντα τους.

Ανθρωποι, γυναίκες και άντρες, που είχαν στρώσει μια δουλίτσα και τώρα βλέπουν τη σκόνη της...

Πώς θα πάω φαγητό στο σπίτι; τι θα κάνω; Σκέφτεσαι γνωστούς, παίρνεις τηλέφωνο φίλους. Εχουν

κι αυτοί τα δικά τους. Απελπισία. Αμηχανία. Σιγά που πενία τέχνας κατεργάζεται. Το ξανασκέφτεσαι, δεν βρίσκεις άκρη...

...και το μισό μπουκάλι πορτοκαλάδας στο ψυγείο, μόνο του, πολύ μόνο του...

Αν η Ελλάδα (των διαπλεκομένων) είναι για τα παιδιά της μητριά και τα λέει «κοπρίτες»

αν τους δέρνει την ψυχή κρατώντας τους νέους άεργους, ατιμάζοντας τους βετεράνους της δουλειάς, μεταλλάσσοντας σε απασχολήσιμους και άνεργους τους εργάτες

για τους μετανάστες, εργάτες κι αυτοί, είναι μέγαιρα.

..................................

www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=246073

Οι Σκύθες, οι Ζηλωτές και η κατάργηση του ασύλου

Με αφορμή την κατάληψη της Νομικής από απελπισμένους μετανάστες, το μπλοκ της εξουσίας ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.-ΛΑΟΣ και οι ιδεολογικοί και τηλεοπτικοί του εκπρόσωποι βρήκαν και πάλι την ευκαιρία να θέσουν άμεσα ή έμμεσα υπό αμφισβήτηση το πανεπιστημιακό άσυλο.

Μάλιστα η υφυπουργός Παιδείας, κυρία Εύη Χριστοφιλοπούλου, μέσω ενός φαινομενικά παντελώς ανορθολογικού σκεπτικού, που ελπίζω στο τέλος τούτου του σχολίου να έχει αποκαλυφθεί, επεδίωξε να εκμεταλλευθεί την κατάληψη, για να υποστηρίξει την αναγκαιότητα της βαθύτατα συντηρητικής διοικητικής μεταρρύθμισης που προωθεί η κυβέρνηση στα ΑΕΙ.

Κατ' αρχήν, σ' ένα γενικότερο επίπεδο, καλό είναι να διευκρινιστεί ότι η δράση των Ζηλωτών κάθε εποχής δεν είναι απαραίτητη για να υπάρξει καταστολή. Οταν οι κυρίαρχοι το έχουν πάρει απόφαση, με ή δίχως αυτήν τη δράση, με λιγότερη ή περισσότερη συναίνεση, κάτι που βεβαίως έχει τη σημασία του, είναι βέβαιο ότι η καταστολή θα εφαρμοστεί.

Αλλωστε είναι βέβαιο ότι και δίχως τους Ζηλωτές, προλετάριους αγωνιστές κατά της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, οι οποίοι είχαν επιλέξει να πολεμούν με τα όπλα τους Ρωμαίους για να απελευθερώσουν την Παλαιστίνη, η καταστολή πιο ειδικά του αυτοκράτορα Τίτου, στον βαθμό που διακυβευόταν η ρωμαϊκή κυριαρχία, θα ήταν εξίσου αμείλικτη.

Επίσης καλό είναι να έχουμε κατά νου ότι οι μετανάστες και όσοι στηρίζουν την κίνησή τους κατέφυγαν σε έναν πανεπιστημιακό χώρο για να διεκδικήσουν τη νομιμοποίησή τους, διότι οπουδήποτε αλλού, εκτός ίσως και από κάποια εκκλησία, ήταν βέβαιο ότι «οι προστάτες του πολίτη» θα τους πετσόκοβαν στο άψε σβήσε.

Επίσης καλό είναι να επισημαίνουμε ότι, όταν ανώτατα κομματικά στελέχη αριστερών κομμάτων δηλώνουν και δη δημοσίως και εγγράφως ότι «ένα σωρό ΑΕΙ χρησιμοποιούνται ως ορμητήρια από κουκουλοφόρους, δήθεν αντιεξουσιαστές, και ως εργαστήρια κατασκευής μολότοφ»(1), είναι βέβαιο ότι «προσφέρουν (καλύτερες) υπηρεσίες στις δυνάμεις που επιθυμούν και επεξεργάζονται την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου (από εκείνους που λες και πρόκειται για απλά υποκινούμενα) οδήγησαν τους μετανάστες στο υπό ανακαίνιση παλιό κτίριο της Νομικής»(2).

Ομως, όσον αφορά το πανεπιστημιακό Ασυλο, η ουσία του ζητήματος βρίσκεται αλλού. Πρόκειται για το γεγονός ότι όλοι εκείνοι που άμεσα ή έμμεσα επιδιώκουν την κατάργηση του Ασύλου με τη μορφή της κατάργησης των ισχυουσών προϋποθέσεων για την είσοδο των «προστατών του πολίτη» στα ΑΕΙ, ξεκίνησαν να το υποδαυλίζουν ουσιαστικά με μεταρρυθμίσεις που βαθμιαία μετατρέπουν τα ΑΕΙ σε Ανώνυμες Εταιρείες. Και από αυτήν τη σκοπιά, αν περάσει η μεταρρύθμιση που επιδιώκει η κυβέρνηση, είναι βέβαιο ότι το Ασυλο, ακόμη κι αν παραμείνει με τη μορφή της απαγόρευσης εισόδου των αστυνομικών, η οποία πέρα των άλλων έχει και συμβολική αξία, θα έχει καταργηθεί στην ουσία του.

Εξηγούμαι. Με βάση τον νόμο, το πανεπιστημιακό Ασυλο υπάρχει «για την κατοχύρωση των ακαδημαϊκών ελευθεριών και για την προστασία του δικαιώματος στη γνώση, τη μάθηση και την εργασία όλων ανεξαιρέτως των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας των ΑΕΙ, και των εργαζομένων σε αυτά, έναντι οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει».

Στον βαθμό, λοιπόν, που η διαμόρφωση τόσο των τμημάτων των ΑΕΙ όσο και των προγραμμάτων σπουδών τους και κυρίως το περιεχόμενο της έρευνας, και με την προτεινόμενη μεταρρύθμιση η ίδια η ύπαρξη των παραπάνω(3), εξαρτώνται όχι μόνο από τη ζήτηση, έτσι όπως αυτή διαμορφώνεται από τους νόμους της αγοράς, αλλά ακόμη πιο άμεσα από τη χρηματοδότησή τους από το κεφάλαιο, αντίο ακαδημαϊκές ελευθερίες αντίο δικαίωμα στη γνώση, αντίο ελεύθερη έρευνα και ελεύθερη διακίνηση ιδεών.

Εν προκειμένω, ο μόνιμος εισβολέας-κεφάλαιο, σε καθημερινή πια βάση, θα είναι αυτός που θα καθορίζει την ύπαρξη και λειτουργία των ΑΕΙ και θα καταλύσει ολοκληρωτικά όλα εκείνα που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται το άσυλο. Τότε, αυτό δεν θα καταργείται μόνον όταν «οι προστάτες του πολίτη» -κατά την αρχαιότητα Σκύθες δούλοι και όχι ελεύθεροι πολίτες οι ίδιοι- εισβάλουν στα ΑΕΙ αλλά σε μόνιμη βάση από τα πραγματικά αφεντικά τους, που θα ελέγχουν τα πανεπιστήμια.

(1) Από άρθρο του Μάκη Μαΐλη, στον «Ριζοσπάστη» της Πέμπτης 8 Γενάρη 2009, σελίδα 15.

(2) Ανακοίνωση του γραφείου τύπου του ΚΚΕ, «Ριζοσπάστης», 26/1/2011, σελίδα 15

(3) Βλέπε σχετικό σχόλιό μου με τίτλο «Το τελειωτικό χτύπημα κατά του Πανεπιστημίου» «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» 5/12/2010.

www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=246309