Η φύση του αγώνα και το πραγματικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ

2011-02-16 09:17

«Η περίπτωση του Ασίζ, στο υπουργείο Εργασίας, και εκείνη των κοριτσιών που δούλευαν στο ΠΑΣΟΚ ανασφάλιστες και απλήρωτες, δείχνει τον τρόπο που βλέπει εμάς τις καθαρίστριες η κυβέρνηση αυτή και τι ακριβώς γίνεται σε αυτούς τους χώρους. Εταιρείες "μαϊμού" εκμεταλλεύονται χρήματα. Εγώ θα ζητήσω τη σύμβαση έργου. Να δείτε ότι δεν θα μας τη δώσουν γιατί κρύβεται η διαπλοκή εκεί. Πόσα χρήματα έδιναν για το καθαρισμό αυτών των κτιρίων και πόσα χρήματα έτρωγαν;», τονίζει στο tvxs.gr η κ. Βλασία Παπαθανάση, γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού(ΠΕΚΟΠ), μετά τις αποκαλύψεις για τον Αιγύπτιο που εργαζόταν παράνομα στο υπουργείο Εργασίας, αλλά και για τις απλήρωτες καθαρίστριες στα κεντρικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ.

Από tvxs, όλο το άρθρο εδώ

 

Μααάλιστα. Απλήρωτοι και ανασφάλειστοι εργάτες, κρέας στα σαγόνια των εργολάβων, μέσα στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, και στο ίδιο το υπουργείο εργασίας. (Η επιθεώρηση εργασίας δεν προλαβαίνει βλέπεις, να ελέξει τα κτίρια που στεγάζεται η ίδια, είναι απασχολήμένη με την εφαρμογή του ...αντικαπνιστικού νόμου, - γ%*ώ τα υπουργεία σας)

Το εντυπωσιακό είναι η απάντηση που έδωσαν οι ΠΑΣΟΚοι στις εργαζόμενες: "Δεν μας νοιάζει τι κάνει ο εργολάβος, πάρτε δικηγόρο!"

Επαναφέρω το θέμα γιατί αυτά γίνονται εδώ και χρόνια και αποδυκνείουν περίτρανα ποιό είναι το εργασιακό όραμα του ΠΑΣΟΚ για αυτόν τον τόπο. Τους εργάτες απελπισμένους από την φτώχεια, και παραδομένους πλήρως στις διεστραμένες ορέξεις του κάθε εργοδοτικού καθάρματος, θέλουν!

Ακριβώς αυτό που εφαρμόζουν χρόνια, σαν κυβέρνηση στις κρατικές υπηρησίες(!), και σαν κόμμα στα γραφεία τους!

Και μην μου ξαναπεί κανείς για κυβέρνηση "δοσιλόγων", που κάνουν ότι τους πει η τρόικα!

Αν δηλαδή η τρόικα τους έλεγε να τα πάρουν από τους εφοπλιστές και τους τραπεζίτες (λέμε τώρα...), και να αυξήσουν τις συντάξεις, θα το έκαναν;

Αστεία πράγματα!

Αυτό που εφαρμόζεται είναι το αληθινό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο και ταυτίζεται πλήρως με τα συμφέροντα της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας.

Και μετά έχεις και κάτι γραφικούς που μιλάνε για νέο ΕΑΜ, λες και μας κυβερνάει η wermacht! Αμ, δε!

Το πρόγραμμα που προσπαθεί να εφαρμόσει σταδιακά από τις αρχές του ’90 η ελληνική λούμπεν μεγαλοαστική τάξη (παρεπιπτώντος ο πιο ακριβής ορισμός που έχω ακούσει για την παρασιτική ακόμη και για τα αστικά δεδομένα, ντόπια πλουτοκρατία) εφαρμόζεται τώρα, ακαριαία.

Με το πρόσχημα της καπιταλιστικής κρίσης, και με την δικαιολογία της –και καλά- εξωτερικής επιβολής, ελπίζει η κεφαλαιοκρατία, ότι θα μπορέσει μετά τον πλήρη εξανδραποδισμό της εργατικής τάξης να βγάλει αλώβητα κάποια κομμάτια της αστικής πολιτικής τα οποία θα έχουν παίξει τάχα εθνικό ρόλο, για να συνεχίσουν να παίζουν σε βάρος του λαού τα βρώμικα παιχνίδια τους.

Παρά λοιπόν τα αντιθέτως θρυλούμενα, ο σημερινός αγώνας είναι βαθειά ταξικός, και όχι βέβαια «εθνικοαπελευθερωτικός», και όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο, δεν κάνει κάτι άλλο από το να σπέρνει την σύγχυση τόσο ως προς την φύση, όσο και συνεπακόλουθα, όσο αφορά τα μέσα του αγώνα αυτού.*

Ας αντισταθούμε λοιπόν, στο μέλλον που μας ετοιμάζουν, με επόμενο σταθμό την απεργία της 23ης Φλεβάρη, και την πλαισίωση (για αρχή) των ταξικών μας σωματείων.

«Το μέλλον δεν θα’ρθεί από μονάχο του,

  έτσι νέτο σκέτο,

...αν δεν πάρουμε μέτρα και μεις...» (Β.Μαγιακόφσκι)

*Η θεώρηση του αγώνα σαν «εθνικοαπελευθερωτικού», κουβαλάει μαζί της μοιραία τα σπέρματα τόσο του (ακρο)δεξιού, όσο και του (άκρο)αριστερού οπορτουνισμού ταυτόχρονα! Του δεξιού γιατί στα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα η συνεργασία με κομμάτια της «εθνικής αστικής τάξης» θεωρείται συχνά δεδομένη, και σε κάθε περίπτωση υπό συζήτηση. Του αριστερού, γιατί εάν θεωρήσουμε τον αγώνα «εθνικοαπελεθυερωτικό», το λογικό είναι να αρχίσουμε να προετοιμάζουμε τον ένοπλο. Πράγματα μη σοβαρά και τα δύο, πόσο μάλλον στον συνδυασμό τους, δηλαδή ένοπλος αγώνας για τον οποίο καμία συνθήκη δεν συντρέχει αυτήν τη στιγμή, και υπό την ηγεσία της αστικής τάξης (ή έστω κομματιού της), ενάντια στην οποία αυτός ο αγώνας οφείλει να διεξαχθεί!

Βλέπε ακόμη:

  •