Η "άμεση δημοκρατία" και το αυγό του φιδιού #2

2011-06-02 22:21

Aς δούμε όμως πρώτα σε τι ακριβώς συνίσταται η “άμεση δημοκρατία”, και σε ποιο ακριβώς σημείο ο μικροαστισμός του νυκοκυραίου της πάνω πλατείας συναντιέται με τον μικροαστισμό του διανοούμενου της κάτω. Το κλειδί είναι ακριβώς η αποθέωση της “άμεσης δημοκρατίας”, του ακηδεμόνευτου κλπ.

Προσπερνάμε στα γρήγορα το γεγονός πως η ίδια η κουβέντα περί “άμεσης” ή μη δημοκρατίας , αποπροσανατολίζει την κουβέντα από το βασικό ζήτημα, που είναι το ποιοι και πως θα θησαυρίσουν από την δρομολογημένη εξαθλίωση του ελληνικού λαού, και πως αυτή μπορεί να αποτραπεί, και πάμε να πούμε δύο λόγια για την αντζέντα (περί “άμεσης δημοκρατίας”) που μας επέβαλαν.

Η “άμεση δημοκρατία” λοιπόν, είναι ένα υπέροχο σύστημα λήψης ομαδικών αποφάσεων (και φυσικά όχι φάρμακο για κάθε νόσο και κάθε μαλακία....), μόνο που έχει ορισμένους εγγενείς περιορισμούς:

-Μπορεί να εφαρμοστεί σε ομαδοποιήσεις των 50 (και πολλούς λέω) ανθρώπων, το πολύ!

Γιατί αυτό; Για πολύ πρακτικούς λόγους. Προσπερνάω γρήγορα τον έναν, (πως απαιτεί ένα λίγο πολύ υψηλό, αλλά και ισότιμο επίπεδο των συμμετεχόντων) και πάω στους πρακτικότερους:

Σε μία ομάδα 50 ατόμων, όπου όλοι θα εκφράσουν άποψη (γιατί αλλιώς κάποιοι θα μιλάνε- κάποιοι θα ψηφίζουν, σκατά συμμετοχική, δηλαδή σκατά δημοκρατία θα είναι, η κατά τα άλλα “άμεση δημοκρατία”), με μέσο όρο τοποθέτησης τα 10-15 λεπτά για τον καθένα βγάζουμε ήδη 2 ώρες στην καλύτερη, πολλαπλασιάζουμε Χ2 για τις δευτερολογίες και Χ3 για τις τελικές τοποθετήσεις και έχουμε φτάσει ήδη στις 6 ώρες. Αλλά αυτό είναι το μικρότερο πρόβλημα. Ο καθένας από τους συμμετέχοντες θα πρέπει να θυμάται, να κρίνει να σχολιάσει και να εκτιμήσει 147 τοποθετήσεις! Εδώ στο net που είναι και γραπτά, και στα άρθρα που έχουν πολλά σχόλια μετά τα 10 πρώτα, κουρκουτιάζεις και τα προσπερνάς έτσι.... Και ακόμη δεν πιάσαμε και το κλου της υπόθεσης: Ποιός θα συντονίζει την διακασία; Γιατί αν εκλέγεται πάπαλα η “άμεση” και γυρίσαμε στην αντιπροσωπευτική, και αν αυτοδιορίζεται τότε πάπαλα η ...δημοκρατία η ίδια!

Τώρα ας προσαρμόσουμε την παραπάνω διαδικασία στον αριθμό των 5.000, ή των 50.000 και ας κάνουμε τους υπολογισμούς μας. Αν κάποιος πιστεύει πως μπορεί να είναι λειτουργική μια τέτοια διαδικασία ας μπει στον κόπο να μας το εξηγήσει.

Στην πραγματικότητα εκείνο που συμβαίνει σε τέτοιες διαδικασίες είναι πως οι όποιες αυτόκλητες “πρωτοπορείες” καπελώνουν τους υπόλοιπους χωρίς να τους αναγνωρίζουν καν το δικαίωμα της καταγραφής της άποψης τους που αναγνωρίζεται θεσμικά στην αντιπροσώπευση!

Τι μας προτείνουν λοιπόν οι “αμεσοδημοκράτες” μας;

Να μαζευτούμε σήμερα 5.000 νοματαίοι στο σύνταγμα (που χωράμε), αύριο 50.000 στο ΟΑΚΑ (που θα μας χωρέσει), και όταν γίνουμε 500.000 να κλείσουμε για τρίχρονη συνεδρίαση (μέχρι να μιλήσουμε 5min όλοι) τον κάμπο στην Λάρισα; Γιατί κάποιος συντονισμός πρέπει να υπάρχει ακόμη και με τις άλλες πόλεις... Και μην μου πει κανείς θα στείλουμε ...αντιπρόσωπους! Φτού κακά!

Εκεί δεν υποτίθεται πως είναι το πρόβλημα; Στην ...”αντιπροσώπευση”; Ασε που ετσι είναι οργανωμένο το ...ΚΚΕ!

Εδώ ο ανομολόγητος πόθος (γιατί διανοητικά καθυστερημένοι δεν είναι) των “μικροαστών της αριστεράς” είναι να ξαναβάλουν τον Προυντόν από το παραθυρό μέσα στο εργατικό κίνημα, που τον κλώτσησε από την πόρτα εδώ και 150 χρόνια τουλάχιστον.... Γιατί αυτές οι διαδικασίες, μόνο σε μικρές αυτόνομες-αυτάρκεις κοινότητες, μπορούν (;) να εφαρμοστούν!

Α, ξέχασα... αυτά δεν τα προτείνουν για μία μελλοντική κοινωνία όπου οι άνθρωποι θα έχουν τόσο το επίπεδο όσο και άπλετο ελεύθερο χρόνο για να σχοληθούν με τα κοινά, αλλά τώρα! Που ο άλλος δουλεύει 10 ώρες, θέλει άλλες 3 να μετακινηθεί (αν ζει στην Αθήνα τουλάχιστον), και αν είναι και γυναίκα έχει και τα παίδιά έχει και το σπίτι...(τι να κάνουμε, δεν απαρτίζονται όλα τα αντρόγυνα από αριστερούς στρατευμένους ή φοιτητές και διανοούμενους...)

Και θα μου πει κάποιος, καλά όλα αυτά ρε φίλε,αλλά με τον φασισμό τι σχέση έχουνε;

Εχουνε και παραέχουνε, αλλά αυτά στην 3η συνέχεια.....

 

Θέμα: Η "άμεση δημοκρατία" και το αυγό του φιδιού #2

Άμεση Δημοκρατία

Ημερομηνία: 2011-06-06 | Από: Α.Α.

Πολίτευμα ελευθερίας σήμερα, περίπου σημαίνει:

- Να οργανωθούμε διοικητικά σε 110 νομούς των 100.000 κατοίκων, οι οποίοι θα αναλάβουν πλήρως την είσπραξη και τη διαχείριση της φορολογίας των πολιτών που ανήκουν στη δικαιοδοσία τους, όπως και τη συνολική δημόσια δαπάνη που τους αναλογεί, σε όλους τους τομείς, της παιδείας, της υγείας, της ασφάλειας, των δημοσίων αγαθών, των δημοσίων έργων κ.τ.ο. για τα διοικητικά τους όρια.

- Οι νομοί αυτοί θα συγκροτήσουν με συνέλευση (περί τις 70.000 πολιτών ανά 100.000 κατοίκων, ο αριθμός μπορεί να μειωθεί αυξάνοντας το ηλικιακό όριο από τα 18 στα 21) τα τοπικά τους «κοινά», θα ψηφίζουν τον ετήσιο προϋπολογισμό τους, θα εκλέγουν τους τοπικούς χωριστά για κάθε υπούργημα άρχοντες, θα εκλέγουν το τοπικό νομαρχιακό συμβούλιο, που θα παρακολουθεί την εφαρμογή των αποφάσεων της γενικής συνέλευσης, και θα αποστέλλουν 3 αντιπροσώπους στο εθνικό κοινοβούλιο ανά πάσα στιγμή ανακλητούς από τη συνέλευση του νομού. ( Η συνέλευση διαδικαστικά λειτουργεί περίπου όπως ένα κομματικό ή ένα πολυμετοχικής εταιρίας συνέδριο). Το «Κοινό» αποτελεί το ανώτερο όργανο λήψης των αποφάσεων του νομού.

- Κάθε τέτοιος νομός είναι διαρθρωμένος σε 10 των 10.000 κατοίκων δήμους, οι οποίοι έχουν αρμοδιότητες αυτοδιοικητικές (όπως περίπου ένας σημερινός δήμος) και οργανωτικές των γενικών συνελεύσεων (ποιοι θα μιλήσουν, ποιες προτάσεις θα κατατεθούν, ποια πρόσωπα θα προταθούν για την ανάληψη των υπουργημάτων κ.τ.ο. από τον κάθε δήμο στη γενική του νομού συνέλευση). Οι δήμοι συγκροτούνται σε σώμα με συνέλευση των δημοτών τους, η οποία αποτελεί το όργανο λήψης των αποφάσεων του δήμου.

- Οι Νομοί αποδίδουν το 20% της φορολογίας που εισπράττουν στο κεντρικό κράτος, το οποίο έχει το στρατό, την εξωτερική πολιτική και όλες τις σχετικές κεντρικές υπηρεσίες.

- Το εθνικό κοινοβούλιο είναι διαρκές (οι βουλευτές ως αντιπρόσωποι των τοπικών κοινοτήτων έχουν ορισμένη θητεία και εκλέγονται, ελέγχονται και λογοδοτούν στις τοπικές συνελεύσεις. Είναι ανακλητοί.) Το εθνικό κοινοβούλιο νομοθετεί όπως και σήμερα, προκειμένου να διατηρηθεί η κοινότητα του δικαίου σ’ όλη την ελληνική επικράτεια. (Οι νομοί έχουν αναλάβει τη διοίκηση, την εκτελεστική εξουσία δηλαδή.)

- Το εθνικό κοινοβούλιο εκλέγει από τα μέλη του με ορισμένη θητεία την εθνική κυβέρνηση. Εκλέγει τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, όπως σήμερα.

- Η εθνική κυβέρνηση έχει την εκτελεστική εξουσία για όλους τους τομείς που δεν είναι δυνατόν να περάσουν σε τοπικό επίπεδο. (Το χρέος, ο στρατός, η διπλωματία, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι υπηρεσίες πληροφοριών, η ναυσιπλοΐα, το εθνικό οδικό δίκτυο κ.τ.ο.). Η εθνική κυβέρνηση φροντίζει για την εξισορρόπηση των ανισοτήτων που προκύπτουν σε τοπικό επίπεδο.

- Το δικαστικό σύστημα αναδιαρθρώνεται αναλόγως προς την τοπική αναδιοργάνωση. Οι εισαγγελείς εκλέγονται τοπικά. Προβλέπονται δυο εθνικά κεντρικά δικαστήρια, ένα για τις μεταξύ των νομών, κράτους και νομών, πολιτών και δημοσίου διενέξεις και ένα με τις αρμοδιότητες του σημερινού Αρείου Πάγου συν μια κεντρική γενική εισαγγελία για το «μεγάλο» οργανωμένο έγκλημα.

Η τεχνογνωσία και η νομοτεχνική δυνατότητα να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο υπάρχουν.

Μια τέτοιου είδους αυτοοργάνωση εξασφαλίζει τρεις βασικές αρχές:
- Την αρχή της μη κατοχής της αλήθειας. Το σωστό αποφασίζεται υπό τις συγκεκριμένες κάθε φορά συνθήκες συλλογικά, στην προσπάθεια των ανθρώπων να προσδιορίσουν το πρακτέο.
- Την αρχή της ελευθερίας. Οι άνθρωποι ρυθμίζουν αμέσως το αποτέλεσμα και το σκοπό και την κατεύθυνση της κοινής τους δυνάμεως.
- Την αρχή της δημοκρατίας. Εφόσον όλοι μπορεί να έχουν δίκιο ή άδικο, ας αποφασίσουν οι περισσότεροι κι απ’ τους περισσότερους οι σοφότεροι κι απ’ τους σοφότερους οι περισσότεροι.

Μια τέτοιου είδους ή προς αυτή την κατεύθυνση αναδιάρθρωση του Κράτους, αντιμετωπίζει τη διαφθορά και την πελατειακή σχέση (αφού εγώ συλλογικά έχω αποφασίσει τι πρόβλημα έχω και πώς θα το λύσω, πόσο και ποιος θα φορολογηθεί και που θα δαπανηθεί ο φόρος) και το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής κοινωνικής και πολιτικής παθογένειας.

Και το πιο σημαντικό, μια τέτοια οργάνωση, χωρίς να αναμένει «μεσσίες» και χωρίς να αναλώνεται στην σύγκρουση των ομαδοποιημένων παντοειδών συμφερόντων, ανασυγκροτεί τον ελληνικό κοινοτικό τρόπο και θέτει νέες δημιουργικές βάσεις για μια δυναμική αναγέννηση της ρημαγμένης και ιδιωτευούσης από καιρό ελληνικής κοινωνίας. Αναγεννημένη και λειτουργική μια ελληνική κοινωνία μπορεί να θέσει τα κριτήρια του κοινού μας βίου και να διαμορφώσει τις πολιτικές που θα κατευθύνουν τη χώρα, και ποιος ξέρει κάποτε μπορεί να ξαναχτίσει Παρθενώνες και Αγίες Σοφίες. Μια προϋπόθεση μόνο υπάρχει, να αναλάβει ο λαός μας την ευθύνη.

Απάντηση:Άμεση Δημοκρατία

Ημερομηνία: 2011-06-06 | Από: TRASH

Αρχικά να σε καλοσωρίσω στο μπλογκ.
Αγαπητε μου, αυτό το σύστημα διακυβέρνησης που προτείνεις εφαρμόζεται (σε αναλογία με τον πλυθησμό και έκταση της χώρας φυσικά) και μάλιστα με ακόμη πιο φιλελεύθερες διατάξεις (εκλέγονται μέχρι και οι επικεφαλείς της αστυνομίας) στις ΗΠΑ, εδώ και 200 χρόνια τουλάχιστον. Τις θεωρείς πρότυπο ελεύθερης δημοκρατικής χώρας; Αρκετοί Αμερικάνοι έχουν μεγάλες αντιρρήσεις. Εφαρμόστηκε με ακόμη πιο φιλελεύθερες διατάξεις στην ΕΕΣΔ για άλλα 50 τουλάχιστον και ακόμη πιο αμεσοδημοκρατικές διακασίες, μια και εκεί τα τοπικά συμβούλια των εργατών και αγροτών αποφάσιζαν για την παραγωγική διαδικασία της χώρας, πράγμα που δεν θέτεις καν σαν προβληματισμό. Δηλαδή πως εάν η οικονομία εξακολουθήσει πρακτικά να ελέγχεται από πέντε οικογένειες, όλα τα άλλα είναι κενό γράμμα. Ακόμη εφαρμόζεται στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, και εφαρμόστηκε και επί χρόνια στην ενωμένη Γιουγκοσλαβία και τέλος περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα του ...ΠΑΣΟΚ στην διακύρηξη της 3ης Σεπτέβρη. Λαμβάνοντας υπόψην την διαφορετικότητα των παραπάνω χωρών, θα ζήταγα να διευκρινήσεις το πως (και από ποιους) θα ελέγχεται η οικονομία, που θεωρώ και το βασικό. Και για να σε προβοκάρω :) και λίγο, αν αλλάξεις τις λέξεις, κοινότητες σε Ο.Β. , τους Νομούς σε αχτίδες, και το εθνικό συμβούλιο σε Κεντρική Επιτροπή, έχεις χοντρικά το οργανωτικό παλίσιο του ...ΚΚΕ! Πάντως σε αυτό που αναφέρω περί Προυντόν, με δικαιώνεις. Αν θέλεις μπορώ να επανέλθω αναλυτικότερα...., και κάθε αντίλογος πάντα ευπρόδεκτος.

Εύγε

Ημερομηνία: 2011-06-04 | Από: Φιλήμων

Ένα μεγάλο «Εύγε» γι΄ αυτή τη σειρά των κειμένων…

Απάντηση:Εύγε

Ημερομηνία: 2011-06-04 | Από: Trash

Ευχαριστώ πολύ Φιλήμωνα, μου δίνεις κουράγιο να συνεχίσω....

Νέο σχόλιο